Posts

Showing posts from September, 2024

വാസുക്കുട്ടനുമോണം വന്നു!

      ( മാവേലി )   ഓണക്കാലംവന്നു   സ്കൂളുംപൂട്ടി വാണംകണക്കോടി കുട്ടിക്കൂട്ടം . ഓടിയെത്തിയവർ   പ്ലാവിൻചോട്ടിൽ മാടിവിളിച്ചു സസ്യം കേളിക്കായ് .     ഊയലാടി ആർത്തങ്ങാമോദിച്ചു , കായം ശാഖിതൻ ശാഖയെപ്പുൽകി . കാറ്റും മഴമുത്തും കൂടെയാടി , ആടിപ്പറന്നൂ വെയിലിൻ വേഷ്ടി .   ഉൽസാഹഞാണൊലി പാറിചുറ്റും കേളികളാരവം കൈകൾ കോർത്തു . പുഷ്പങ്ങൾ വട്ടിയെ തല്പമാക്കി , കഷ്ടംവിനായവർ ധ്യാനം ചെയ്തു .    കുട്ടികൾ പൂക്കളാംകൂട്ടുകാർക്കായ് മുറ്റത്തിൻ മധ്യേ പീഠമൊരുക്കീ . വാസുവും പണിഞ്ഞു കുഞ്ഞുകളം , ചാരുതചേർന്നതാം പൊൻപൂക്കളം .    പത്രസദ്യഗന്ധം മൂക്കുതേടീ , പാത്രങ്ങൾ സ്ഥാനനഷ്ടം ഭയന്നു . പപ്പടം പാടീ പൊടിയുമീണം പായസം മുഖ്യനായ്ത്തീർന്നെവിടേം .   കൊയ്തുമെതിയിൽ കിട്ടിയതെല്ലാം കയ്യിൽക്കൂട്ടിവച്ചു   കാർത്തികേയൻ . പാതിമെയ് വിളമ്പി ഊണിൻപുണ്യം , പോയില്ലപുത്രനാം വാസുവുണ്ണാൻ .   വാസുവിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ പൂത്തുനിന്നു വാസം ചെയ്യേണം പുത്തനുടുപ്പിൽ . അന്നവൻ കാത്തു പുതുസുഗന്ധം , നൊന്തു പിതാവിന്റെയുള്ളം കഷ്ടം !   പുത്തൻ കുപ്പായത്തെ സ്വീകരിക്കാൻ , പാങ്ങില്ലയച്ഛന്റെ കൈക...

കോരന്റെ ചര്യ!

(സർപ്പിണി) പത്മകാന്തനെഴുന്നള്ളീ പൂർവ്വേയായ് , പത്മം പങ്കത്തിൽ ഹാസംതൂകീ നിന്നൂ . പക്ഷിക്കൂട്ടമുണർത്തുഗീതം പാടി , ഇഷ്ടഭൂപാളമാലാപനം ചെയ്തു .   താളം കൊട്ടുന്നു കൊക്കുകൾ ചേർത്തവർ മേളവാദ്യം ഹാ ! ശാഖിതൻ ശാഖമേൽ . കോരൻ പെട്ടെന്നു കീറപ്പായ വിട്ടൂ ചര്യതീർക്കാനായ് രാജിതമാംശ്രമം .   കാല്യംതൊട്ടവൻ മണ്ണിലന്തീവരെ , ബാല്യംതൊട്ടവൻ ചെയ്തു പരിശ്രമം . ശൂന്യം മൺചട്ടിയ്ക്കുള്ളോരാമാശയം ന്യൂനം മക്കൾക്കു ഭക്ഷിപ്പാനന്നവും .   നാടിൻ മൃത്തിക കോരനു താവളം വീടിൻ ശോചനം കൂടെപ്പിറപ്പുപോൽ . മണ്ണേകീടുന്ന പൊന്നിൻ വിളയ്ക്കെല്ലാം മണ്ണിൻ ജന്മികൾ മാറുന്നൂ ജന്മിയായ് .   കോരൻ ശോണിതമാവിയാക്കീടിലും ‘ കോരാ ! നിൻകഞ്ഞി കുമ്പിളിൽത്തന്നല്ലോ ! കാലമിന്നെല്ലാം പിന്നേയും കെട്ടുപോയ് , കാലനായ്ത്തീർന്നു രാഷ്ട്രീയക്കോമരം .   സ്വന്തചിന്ത ഭരിക്കുന്നു ചുറ്റിലും സ്വത്വം മാനിക്കില്ലാ ഭരിക്കുന്നവർ . എന്തുമേതും ചെയ്യാം ലോകക്രമത്തിൽ , സത്യമാക്കുവാൻ ലോകവ്യാപാരങ്ങൾ .   നാമായീടൊല്ലാ നോക്കുകുത്തീസമം ,  നന്മകൊഴിഞ്ഞ കള്ളമറുത്തിടാം . ഉണ്മയാൽ ശുദ്ധമാകട്ടേ പാരിടം , പൊൻവിളക്കു കൊളിത്തിടാം പാർത്തലേ .       മൃത്തിക...

ശിക്ഷ!

( മണിമഞ്ജരി ) “ മഴയെ ! നീ   കാട്ടുവതെ,ന്തെന്നറിയുന്നോ ? മിഴികൾ   നിറച്ചീടും   ക്രൂരകർമ്മം . ദ്യുവ ിലായി നിന്നെ,ക് കാണാൻ നില് പൂ  മാനുഷർ , അവകാശമല്ലെ   നിൻ   സാമീപ്യങ്ങൾ ? കരുതലും   സ്നേഹവും   ഞങ്ങൾ   ഹൃത്തിൽ വയ്പ്പൂ തരുവാൻ     നിനക്കായ് ,  ചൊരിഞ്ഞീടു,മ്പോൾ . പരമായി   നീ   വന്നു   മന്ദ,മാരിയായീ, അരികിലെത്തീ   ഞങ്ങൾക്കി,ഷ്ടമായീ . മണിമുത്തു,പോലുള്ള   നീയോ   പ്രബലയായ്, മരതക,പ്പച്ചയേ   തൊട്ടുണർത്തീ . ഇരുൾവീണ   വേളയിൽ     പരിചോടു,റങ്ങുമ്പോൾ, നരരേ   ബലമായീ   പുല്കിയില്ലേ ? ഉരുവായി     നിന്നൊരാ   കുന്നി,ന്നുരു   ഹൃദ്യം  ,   ഉരുൾ,പൊട്ടലായ്   വന്നെ,ടുത്തു   ജീവൻ . ഉരുൾപൊട്ടി   ഉൾനീറീ   വിടചൊല്ലി,യനേകർ , അരുമയായ്   കെട്ടി,പ്പടുത്ത   സ്വത്തും .    ഉടയവർ , ഉടയാട ,  സൗഹൃദം ,  സ്വാധീനം , ഉടമ,സ്ഥരേ   വിട്ടു   പോയ്   മറഞ്ഞൂ . തനുവിന്റെ,യംഗങ്ങൾ   വേർപെട്ടു   പോയവർ , മനവും  ...