Saraswathydevi kairali.

    (മാവേലി) ഭൂമിയിലാണ്ടിന്നു നാലുമക്കൾ, ആമോദപൂർവ്വം വസിപ്പതുണ്ടേ. ആസ്ഥയേറെക്കാട്ടി പാർത്തലത്തെ സ്വസ്ഥമായ് പോറ്റുന്നു വർഷമക്കൾ. മൂത്തവൾ, വാസന്തി ശൃംഗാരിയായ്, ഉത്തമവേഷത്തിലായ് ലസിപ്പൂ. നാനാവർണ്ണത്തിൽ കൊരുത്തമാല്യം  മാനമായ്പ്പെണ്ണു ശിരസ്സിൽ വയ്പ്പൂ. ഗൗരവം കാട്ടിടും രണ്ടാം പുത്രി ഗ്രീഷ്മയെന്നവൾക്കു നല്ലനാമം. താരിൻ ഫലങ്ങളെ    പക്വമാക്കും പാരിനായ് ഭക്ഷം പചിക്കുമവൾ. കോപംവന്നാലവൾ നീർസംഭാരം താപത്താൽ മൊത്തമായ് സേവിച്ചീടും. ദാഹനീരും തേടി പ്രാണി പായും, മോഹിച്ചാലുമില്ലയിറ്റുവെള്ളം.  വാരിദസൂനു, വർഷ നഭസ്സിൽ, താരാപഥത്തേരിൽ നിൽപ്പൂ ഗർവ്വായ്. താഴോട്ടു പോരാനുദ്ദേശമില്ലാ താഴത്തെ കഷ്ടം കണ്ടില്ല വർഷം. പൃഥ്വിയും മക്കളും കൈകൾ കൂപ്പി പ്രാർത്ഥനചെയ്യുന്നു കൊണ്ടലോടായ്, “ഒന്നു കനിയൂ നീ നീരദമേ! ഞങ്ങൽക്കായ് തണ്ണീരിൻ തേനൊഴുക്കൂ.” അർത്ഥിക്കും ഭൂമിയെയുറ്റുനോക്കി അംബുദമുയർത്തീയണക്കെട്ടും. ആകാശയാറിതാ കുത്തൊഴുക്കിൽ  ആരേയും കോരിയെടുക്കാൻ തയ്യാർ. മാരിപ്പെണ്ണിനെ പറഞ്ഞുവിട്ടു, ധാത്രിപ്രസുപോകും ശീതമൊപ്പം. വിണ്ണിൽ ചിരിതൂകും ശീതപ്പെണ്ണാൾ മണ്ണിനും മക്കൾക്കും തോഷം നല്കും.

(  ദ്രുതകാകളി  ) വിണ്ണിലേ   ഗാനങ്ങൾ   മൂകമെങ്കിലും , മണ്ണിൽനിന്നാലോ ഈ ണം   മനോഹരം . പ്രത്യുഷം   തൊട്ടു   ദിനാന്തം   വരെയും സന്തോഷമേകുന്ന ,  മോഹനരാഗം .   സൂര്യകുമാരന്നു      ജോലിവണ്ണത്തിൽ , നേരത്തിനെല്ലാർക്കുമാഹാരം   വേണം . ഭൂമി , ചേച്ചിയ്ക്കുള്ള    ഭോജ്യദ്രവ്യങ്ങൾ , സാമാന്യമായ്   ചൂടാക്കി  വയ്‌ച്ചീടണം .   കാല്യം   മുതലേ യുല്ലാസപൂർവ്വം    ചെയ്‌വൂ ,   ജോലിയെല്ലാംതന്നെ    നല്ലക്രമത്തിൽ  . കാര്യമായുള്ള   പ്രയത്നം   കഴിഞ്ഞാൽ , സൂര്യയ്ക്കു     പോകണം    വന്ദനംചൊല്ലി .   നേരേ    വരും രാവും     ധാത്രിക്കു   കൂട്ടായ് , പാരിനേ    നന്നായുറക്കും   പുതപ്പിൽ . വാർമുകിൽ   നെയ്ത   കരിമ്പടം   വാനിൽ     കീറിമുറിഞ്ഞുകിടപ്പു തമിയിൽ  ?   കെട്ടഴിഞ്ഞല്ലോ ,  പുതപ്പിൻ    ക്രമങ്ങൾ  ? കെട്ടുപൊട്ടിച്ചോ   സമീരൻ   കുറുമ്പൻ ?  ചൂട്ടേന്തി ...

  ദ്രുതകാകളി !   സുന്ദരതയ്ക്കൊരു പര്യായമായി ആനന്ദപൂർവ്വം കിടാവുജനിച്ചു ,  മന്ദാര പുഷ്പസമാനം വിടർന്നു ,  ചാന്ദിനിത്തേജസ്സ് പരന്നുചുറ്റും .   ഓടിനടന്നവൻ വായുസമാനം പാട്ടുകൾ   പാടി മനം കുളിർക്കാൻ , വൃത്തത്തിൽ നിർമ്മിച്ച കാവ്യങ്ങൾപോലെ, പത്തരമാറ്റായി പുത്രൻ  വിളങ്ങി .   വാസരചക്രമുരുണ്ടുകൊഴിഞ്ഞു ,   വന്നൂ   വിരുന്നായ്,  വേതാളമായ്  പനി . അഞ്ചാംവയസ്സിലാപ്പൂവാംകുരുന്നിന്റെ   പിഞ്ചുശരീരം വസിയ്ക്കാനെടുത്തവൻ .   ആഞ്ഞുകുത്തിയാപ്പിഞ്ചിനെയാ ജ്വരം ,         കുഞ്ഞിൻ ചലനവും ചക്രത്തിലായി . വൃത്തം  തെറ്റിയകാവ്യസമാനമായ് ,  നിത്യമാപ്പൈതലിൻ ജീവിതപർവ്വം .   പൊന്തിപ്പറന്നുപോയ് കാലം വേഗേന , പയ്യനിൽ   യുവത്വം  താവളം തേടി . പുത്രനാം നന്ദൻ ചലിച്ചതു മെല്ലെ , പത്തനമ്മൊത്തവും ഗ്ലാനിയിൽ   മുങ്ങി .   വായന മാനസേ ലേഹ്യമായ് മാറി , കായവും വ്യായാമത്തോടൊട്ടിനിന്നു . ഭാഷയ്ക്കാത്മാവായ വാക്കുകൂട്ടങ്ങൾ തോഷത്തോടെ വന്നു നർത്തനം ചെയ്തു .   ഉത്തമവാക്യകാവ്യങ്ങൾ മൊട്ടിട്ടു , ഉത്തുംഗകവനമായ് ഗന്ധം പരത്തി . ചന്ദ...

  വൃത്തം   - കേക       പശ്ചിമ   മഹീന്ദ്രത്തിൻ                * വിഗ്രഹം   ബഹുകേമം , സഞ്ജാതനായിതല്ലോ               കേരമാം   ആലയത്തിൽ . സഞ്ചാരം   ചെയ്തീടുന്നു                പശ്ചിമഖണ് ‌ ഡം   താണ്ടി , സഞ്ചരണംതീരുന്നു                    ദ്വാരകാപുരിദേശേ .   സഞ്ചയമായി   നിൽക്കും                  സഹ്യാദ്രിനിരകളും സഞ്ചാലം   ചെയ്തുനിൽക്കും                   പാദപവൃന്ദങ്ങളും മഞ്ജരിത്തിളക്കത്തിൽ                   പവിഴമല്ലിപ്പൂവും ...